Na een fantastisch gezamenlijk afscheidsfeest verlaten business communicatiedocenten Winnie Todd en Judith Landman TMO. Tijd voor een laatste TMOment met deze toppers!
Hoe zijn jullie ooit bij TMO terechtgekomen?
Winnie: ‘Dat is best een verhaal! Na een tijd in Engeland te hebben gewoond, kwam ik terug in Nederland. Vrij snel stuurde mijn schoonzus mij een vacature voor docent Engels bij TMO toe. Dit sprak me direct aan en dus nam ik de stap. Engels is mijn grote passie. Al op de middelbare school merkte ik dat ik goed was in talen. Toen ik in Leiden op de universiteit ging kijken bij de opleiding Engels, voelde ik mij meteen op mijn plek binnen het historische universiteitsgebouw. Op mijn kinderen na, is mijn studie Engels het beste wat me is overkomen, haha!’
Judith: ‘Voordat ik bij TMO terechtkwam, was ik eerstegraads (kunst)geschiedenisdocent op de bovenbouw van de HAVO en het VWO. Ik vind geschiedenis, politiek en staatsinrichting het mooiste dat er bestaat. Toen mijn man en ik gingen verhuizen om ons droomhuis te bouwen, ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe baan. De vacature voor docent communicatievaardigheden lag misschien niet zo voor de hand, maar vanuit mijn onderwijservaring en extra communicatie-opleiding leek het wel bij me te passen. Daarnaast ben ik getrouwd met een schoenenwinkelier en ook mede-eigenaar van die zaak, dus ik was al aardig bekend met de modebranche. Toen ik mijn sollicitatiebrief kwam inleveren, kwam ik in vol ornaat met mijn nieuwe outfit binnen om een goede indruk achter te laten op deze modeschool. Nou, dat weten de dames van de receptie nu nog steeds!’
Wat deden jullie op TMO?
Winnie: ‘Naast mijn hoofdtaak als Engels docent, ben ik ook zo’n 20 jaar tutor geweest en heb ik studenten mogen begeleiden binnen projecten. Zo leerde ik ze bijvoorbeeld hoe je het beste kon communiceren tijdens een Engelstalige vergadering. Ik vond het altijd grappig om te zien hoe de jongens die tijdens de lessen een beetje achterover leunden, tijdens zo’n vergadering ineens voorzitter werden en de leiding namen. Daarnaast begeleidde ik het Engelstalige onderzoeksatelier in semester 6 en heb ik jarenlang in de ondernemingsraad gezeten, waarvan ik zelfs voorzitter heb mogen zijn. Ook ben ik studieadviseur geweest en heb ik het vak internationale communicatie gegeven.’
Judith: ‘Mijn takenpakket was aardig breed, met een groot deel van de business communicationvakken die TMO aanbiedt. Zo gaf ik les in presenteren, gesprekstechnieken en interculturele communicatie. Dat laatste vond ik het allerleukst om te doen, want dat vak had veel raakvlakken met geschiedenis en volkenkennis. Naast het docentschap, was ik ook tutor, stagebegeleider en studieadviseur. En niet te vergeten: ik was 15 jaar verantwoordelijk voor de introductiedagen, TMO’s Comin’ to Fashion. Dat was echt mijn kindje.’
En wat was het hoogtepunt van jullie tijd op TMO?
Winnie: ‘Voor mij staat met stip op één de interactie met de studenten en collega’s! Maar ook het ontwikkelen van nieuwe dingen, zoals toen we in 2012 aanpassingen deden aan ons curriculum. Het is belangrijk om niet stil te staan en altijd te blijven leren. Maar ik moet zeggen dat er ook iets was wat ik minder leuk vond, hoor: nakijken.’
Judith: ‘Vanaf het moment dat de inkoopreizen in semester 4 van start gingen, mocht ik mee als begeleider. In één woord: geweldig! Ik ben heel vaak mee geweest naar Macedonië en genoot elke keer weer van de interactie met de studenten daar. Dat noem ik echt wel een dikke kers op de taart van mijn TMO-tijd.’
Wat vonden jullie dan van de studenten?
Winnie: ‘Het zijn allemaal toppers. Het fijne aan TMO, is dat je dichter bij de studenten staat dan op een reguliere hogeschool. We verwachten veel van ze, maar ze maken het ook dubbel en dwars waar.’
Judith: ‘TMO’ers kiezen er bewust voor om naar deze school te komen, dat zie je aan hun werkhouding en prestaties. Ik weet van bijna iedere student wat zijn/haar eigenschappen en kwaliteiten zijn. Fijn is dat, aan deze kleinschalige opleiding. Een grote hogeschool trekt me helemaal niet.’
En nu dus met pensioen. Wat zijn de plannen?
Winnie: ‘Judith en ik hebben samen een opleiding gedaan tot trainingsacteur, zodat we bijvoorbeeld op scholen iets in scène kunnen zetten, waar een student dan weer van moet leren. Zo zijn we toch nog even terug in een schoolomgeving. Ook wil ik nog mooie reizen maken. Naar de Azoren bijvoorbeeld, maar buiten Europa zou ik heel graag eens Nepal bezoeken.’
Judith: ‘Ja, zo af en toe werk ik inderdaad als trainingsacteur! Ik ben ook nog met stages en studieadvies bezig, dus ik ben nog even op TMO te vinden. Daarbuiten lijkt het me leuk om bij een kunstgeschiedenisgroep te gaan en mooie musea te bezoeken. En ja, reizen wil ik ook absoluut nog. Dat is wel makkelijk, met een dochter die purser is en haar moeder mee mag nemen, haha! Tenslotte ben ik ook veel met mijn kleinkinderen. Super leuk, ik help ze zo nu en dan met hun geschiedenishuiswerk onder het genot van thee en een speculaasje.’
Winnie: ‘We zijn allebei niet van plan om achter de geraniums te gaan zitten. Het is nog wel even zoeken hoe we onze dagen gaan vullen, want het voelt nu nog als een wat langere vakantie.’
Willen jullie nog een boodschap meegeven aan de TMO-studenten?
Winnie: ‘Ga genieten van het student-zijn, het is zo’n vormende tijd in je leven. Haal er alles uit wat je geboden wordt, qua studentenleven én kennis.’
Judith: ‘Je kiest bewust voor deze studie, maar blijf alert. Maak je huiswerk en ga naar de lessen, doe er je voordeel mee. En zet door! Je mag even in een hoekje gaan zitten als er iets tegenzit, maar kom er ook weer uit.’