Auteur: Mireille Poelman
Publicatiedatum: 12 februari 2025
TMO-alumnus Pieter Smetsers, werkt als country manager voor het inkoopkantoor van HVEG Fashion Group in Dhaka, Bangladesh. In dit TMOment blikken we terug op zijn tijd bij TMO. En vertelt hij over zijn carrière na TMO, de uitdagingen en dynamiek van zijn werk, en hoe het leven in Zuid-Azië eruitziet.
Wie ben je en en wat doe je?
Mijn naam is Pieter Smetsers, 27 jaar en inmiddels ruim twee jaar werk ik als country manager voor het inkoopkantoor van HVEG Fashion Group in Dhaka, Bangladesh.
Wat ben je na TMO gaan doen?
Na mijn studie aan TMO Fashion Business School ben ik naar Amsterdam verhuisd om te werken. Daar begon ik mijn carrière met verschillende functies binnen inkoop, waarmee ik ervaring opdeed en voor het eerst direct in aanraking kwam met zaken doen in Azië.
Wat houdt je werk in?
De verschillende teams in Dhaka werken samen met de bedrijven binnen de groep in Nederland, waarbij we gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor sourcing, buying, merchandising (orderopvolging), quality en compliance. Onze kantoren in Azië spelen hierin een grote rol. Mijn taak is ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt en dat iedereen weet wat hij of zij moet doen. In de praktijk betekent dat checken, instrueren, af en toe motiveren en hier en daar random brandjes blussen. En vooral doen alsof je alles onder controle hebt. Of zoals mijn inkoopdirecteur in Nederland het zegt: keep the train running.
Heeft TMO je goed voorbereid op je huidige job?
TMO heeft me niet alleen een solide basis gegeven in kennis over de fashionindustrie, maar vooral in persoonlijke ontwikkeling. Tijdens je jaren op TMO ga je misschien op jezelf wonen, word je zelfstandiger, bouw je een sociaal netwerk op, maak je fouten en leer je hoe je daarmee omgaat. Dit is uiteindelijk wat je voorbereidt op het echte (werk)leven. Daarnaast leer je op TMO vooral veel van samenwerken in groepsprojecten, omdat je continu met anderen moet schakelen; een waardevolle skill voor na je studie.
Wat vind je het leukst aan je huidige baan en hoe is het leven in Bangladesh?
Wat ik het leukste vind aan mijn baan, is de verantwoordelijkheid, de uitdaging en de snelheid waarmee je leert. Je schakelt constant; het ene moment bel je met Nederland over lopende zaken, het andere moment sta je in de fabriek om dingen geregeld te krijgen. Daarbij maak je flink wat uren, en dat is, zeker in het begin van je carrière, gewoon belangrijk.
Daarnaast biedt het leven in Zuid-Azië een unieke ervaring. Je bevindt je in een compleet andere omgeving en cultuur dan Nederland, wat altijd bijzonder blijft. Mijn vriendenkring bestaat uit mensen van over de hele wereld, vaak ook een stuk ouder, waardoor ik ongemerkt veel van hen leer. Een extra bonus is dat ik in vakanties en tijdens lange weekenden de kans krijg om Azië te ontdekken. Het is niet altijd makkelijk of leuk geweest; ik heb er ook dingen voor moeten opgeven en laten.
Wat vind je van het imago van Bangladesh in relatie tot fashion?
Het imago van de kleding industrie Bangladesh is helaas vaak onterecht negatief, vooral door gebeurtenissen uit het verleden. In mijn ogen klopt dit beeld niet meer, omdat de kledingindustrie in Bangladesh de afgelopen jaren enorme stappen heeft gezet op het gebied van efficiëntie, processen, arbeidsomstandigheden en duurzaamheid.
Dit wordt vaak onderschat: fabrieken hier zijn gigantische, moderne productie-units die alles in huis hebben, van garen tot verpakt product. Ze hebben veel andere landen op dit gebied ingehaald, en zowel fabrieken in andere landen als andere industrieën binnen Bangladesh kunnen hier nog een puntje aan zuigen. En eerlijk gezegd… de gemiddelde studentenkamer in Doorn ook. 😉
Hoe denk je terug aan je TMO-tijd?
Mijn TMO-jaren waren fantastisch. Studeren aan TMO, gecombineerd met het studentenleven in Doorn, was echt een droom. Als ik een knop had om het opnieuw te doen, zou ik die zonder twijfel indrukken.
Eerlijk is eerlijk, mijn schoolcarrière verdiende niet de schoonheidsprijs. En mocht ik die knop ooit indrukken, dan zou ik het echt anders aanpakken; je kunt er namelijk zoveel uithalen. Kleine tip: eerst je huiswerk doen, dán pas buitenspelen.
Heb je nog contacten met oud-TMO’ers?
Ja, ik heb nog regelmatig contact met oud-TMO’ers, al is dat door mijn verhuizing wat minder geworden. Maar de vriendschappen die je daar opbouwt, blijven, en de contacten die je legt, zijn ontzettend waardevol. Het netwerk dat je op TMO opbouwt, blijft je hele carrière van belang.
Zelfs met oud-TMO’ers die je tijdens je studie niet kende, heb je somehow een speciale connectie. Zo is mijn collega ook een oud-TMO’er die wel eens op TMO heeft gesproken en vóór mij in Dhaka woonde; een vriend van me geworden. En zo zal elke TMO’er vroeg of laat andere TMO’ers tegenkomen wanneer ze gaan werken in onze business.
