Auteur: Arianne Goris
Publicatiedatum: 18 februari 2021
Er zijn van die mensen die Nederland niet groot genoeg vinden om hun vleugels uit te slaan. Die mensen gaan het liefst naar andere landen. Zo iemand is Rense. Hij liep stage in Shanghai en kreeg aansluitend een baan aangeboden bij hetzelfde bedrijf in… Ethiopië!
Wie ben je en wat doe je?
‘Ik ben Rense Steehouwer, 21 jaar, en ik werk momenteel voor Beconnected Industrial in Ethiopië.
Wat heb je sinds TMO gedaan?
Toen ik eind februari 2020 afstudeerde, was ik net terug van mijn stage in Shanghai. Op dat moment wist ik nog niet goed wat ik wilde gaan doen. Toen mijn stagebedrijf mij aanbood om een vrijgekomen functie in Ethiopië te gaan vervullen, heb ik dat met beide handen aangegrepen. Ik kon meteen beginnen en werd dus behoorlijk in het diepe gegooid. In principe heb ik een contract gekregen voor een jaar, want het plan was om één jaar in Ethiopië te werken. Nu is het de vraag of ik hier nog langer wil blijven. Dit is nogal een belangrijke beslissing waar ik zelf nog niet helemaal uit ben. Ethiopië heeft, naast voordelen zoals permanent 20 tot 24° C, ook wat nadelen. Zo zijn er de protesten en onlangs zelfs een burgeroorlog en valt regelmatig de stroom uit. Nee, de luxe van Nederland heb je hier niet.
Wat zijn je taken?
Beconnected Industrial is een bedrijf in textiel-labeling en -printing. Mijn taken zijn tweeledig. Op de eerste plaats ben ik verantwoordelijk voor het contact met al onze klanten. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor de ontwikkeling van nieuwe producten. Ik stuur een team aan van twee designers, twee merchandisers en een sales representative.
Hoe bijzonder is jullie bedrijf (voor Ethiopië)?
Wij zijn het enige bedrijf in zijn soort in Ethiopië; best wel bijzonder dus. Er zijn hier veel kledingfabrieken waar wij de trims voor leveren. Ik bezoek regelmatig meerdere fabrieken per week om de kwaliteit te controleren. Overigens zijn de meeste van die fabrieken in handen van Aziatische eigenaren.
Hoe heeft TMO je voorbereid op het werk dat je nu doet?
TMO heeft mij algemene kennis geboden over de kledingbranche, zowel economisch als productgerelateerd. De praktijklessen zijn hierin erg belangrijk geweest. Zo heb ik geleerd hoe je een sollicitatiegesprek moet voeren, maar ook hoe je over prijzen moet onderhandelen.
Wat is je leukste herinnering aan TMO?
Naast het feit dat ik voorzitter ben geweest van Studentenvereniging Changeant, heb ik eigenlijk twee favoriete herinneringen. De eerste is het inkoopproject in Macedonië. Het allerleukste daaraan vond ik dat je daadwerkelijk in de praktijk zag wat je in de les had geleerd. Het is dus echt niet ‘zomaar wat theorie’ dat je krijgt; het is direct gelinkt aan de praktijk.
De tweede mooie herinnering is toch wel de onderzoekscriptie ik die samen met Hamza Karacan heb geschreven waarbij wij onderzoek deden naar het Convenant Duurzame Kleiding en Textiel. Daar zijn we toen zelfs landelijk mee in het nieuws geweest.
Waarom heb je destijds gekozen voor TMO?
Zoals zoveel scholieren van 17 jaar wist ik eigenlijk niet welke vervolgopleiding ik precies wilde gaan doen. Nadat ik diverse businessopleidingen was afgegaan, die ik allemaal veel te groot vond, kwam mijn moeder op de proppen met TMO. Op de open dag was ik meteen verkocht. Ik had er een goed gevoel bij en als ik iets niet leuk vind, doe ik het niet. De combinatie mode en business én de kleinschaligheid spraken me erg aan.
Achteraf zat die mode er bij mij al vroeg in: toen ik nog maar een kleuter was, had ik elke ochtend ruzie met mijn moeder over mijn outfit. ‘Dat doe ik écht niet aan!’. Daarop besloot ze om voortaan de avond ervoor samen met mij de kleding uit te zoeken.
Wat is je advies voor huidige studenten of net afgestudeerden?
Geniet van alles wat TMO je te bieden heeft. De praktijkgerelateerde lessen helpen je echt verder en daar heb je later absoluut profijt van. Als je een buitenlandstage overweegt, doe het! Laat je niet tegenhouden door mogelijke obstakels (m.u.v. de coronamaatregelen, red.). Mijn stage in Shanghai had ik al driekwart jaar van tevoren geregeld en toch had ik bij aankomst geen woonruimte. Dat is namelijk best lastig te regelen vanuit Nederland. De eerste weken heb ik met een studievriend een Airbnb gehuurd. We zijn daarna wel dertig appartementen af geweest, voordat we eindelijk wat fatsoenlijks hadden gevonden. We konden trouwens alleen op een studentenvisum het land binnenkomen, met als gevolg dat ik vier maanden verplicht Chinese les heb gehad. Achteraf ben ik daar best blij mee, want ik kan me nu wel een beetje verstaanbaar maken. Dus: twijfel niet en doe die buitenlandstage. Het staat goed op je cv en ik had het voor geen goud willen missen!”
